Hamid Najafi

درد دل!

ای قوم   سریشته   و  اجلاس  را باز کنید

برای حق  خود چنگی از عقاب و باز کنید 

تورا   کار  نیست   بروز    قدس   عرب 

باز  هم   تاریخ   ورزگان  را   باز   کنید 

چالش های ساسی  در پیش رواست 

بینشینید درد صدساله  باهم  راز  کنید 

درد  دل  ما  و  تو  درد  های  ناسور است 

تا نه شود تازه  این  را،  باید باهم راز کنید

حمید نجفی   

جام بدست ساقی 

همگی  خمار   و   خندان  با خود اند 

ساقی  هم  با  خمار  و لبخند میریزد 


ساقی  مهربان  پرکن  جام  دلم   را 

از دست شیرینت، قند و شکر میریزد

الی

تو باشی شمع مه پروانهِ تو الی 

بی سوزوم  گیرد شراری تو الی

مه  امو  یارِ   ناز دانی  تو الی 

باشوم خورشیدِ تو خانهِ تو

.............................................

سری دیوال. 

سری دیوال شیشته بخیه مو کنی 

مره دیده سه صد نخره مو کنی 

 وقتی سلام کدوم الی برای تو 

نایی موری خوده تاشه موکنی

...................................

دیده گلی بلے  پلل  میگر ده 

خوشه چندو چی بے ملل میگرده 

اویل واری تر وتازیه دیده 

کمر باریگ بلے تاله میگرده 


   

دِل پر درد!

بیه  بیشی  که  دردِ  دِل   کنی مو

دردّای   دِل ره   توّبِلجی   کنی مو


بسته شوده تمامی دروازای دِل مو

اَلی ممکِن  نیه  اُورخلجی  کنی  مو


دلِ  بیچاره ای  پور  خونِ  از مو

بیه  دشمو نه الی بربلجی  کنی مو


دیده   بیه که   راز  دِل   کنی  مو

پیش  آخون  دُعا   تاویز  کنی مو


تاویز آخون ره   دَه گُور   بلی  مو

خودمو شیشته دُعا بِسمیل  کنی مو


پورسان  کنی الی  از جگرِ  داغ مو

قیله   بیریو  شوده   سونجی کنی مو


ملّم ده کار دره دل و جگر مو

خانه دشمو ره کوربلجی کنی مو


خور جین غم ره دیگه بند کنی مو

خیرسی کدته ره خاو کیلجی کنی مو



مره کُشت!

میانی   گلی   رفتارت مره کُشت

میانی    دخترو   قدت   مره کُشت


میانی       دخترو   نی   جمع  ناوه

رفیق جان ابروی کجیت مره کُشت


موهای   خوشه خوشه  بلی روی تو

میان  سرمه  چشمانت   مره  کشت


دو ذلفانی   سیاهت   ماری   پیچک

رفیق جان ناز  ادایت   مره   کشت.

 اگست 2007

حمید نجفی

میل

باز امشب دل میلِ پیمانه کرده است 

درسراغ مئی میلِ میخانه کرده است 


شبِ تاریک روشن شد از چشمانِ خماری تو 

در شهرستانِ چشمانت این دل خانه کرده است 


گزشتم از جاده ی ابرونت ساغر بدستم 

در شهرِ شمع شما، پروانه خانه کرده است

 ح م ی د 


طهارت! 

به  آب  صاف  خارج  هر صبح  طهارت میکنی 

هر شام   در  شهر    میخانه را  زیارت  میکنی 


به  مسجید   میروی   هر    روز   عبادت  میکنی 

در بین  قطار دختر های جوان  را اشارت میکنی

 

 در شامِ تاریک در کوچه ی چپ خوده کناره میکنی 

با  زن های سگدار، هائی هائی  و شارت میکنی 

دین داران در غرب  

 




توره کشت

بنام   مذهب   کفار   توره   کشت

بنام یار و رپیک(رفیق) توره کشت


همه دانند که این است  طرح سیاسی

توکئی دانی ده هرجر کشته میشی


تو  یاد  از  تاریخ  کوشان  خود کن

تویاد از قهرمانان و شاهان خودکن

همه میگفت هزاره پادشاه نمیشه

غلام  صدساله  زنده  نه  میشه


امروز هم تو شاهین کوشانیانی

به  پرواز  با غرور  در بامیانی